زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

ادات عطف





ادات عطف، ادات عطف کننده یک کلمه یا جمله به ماقبل را می‌گویند.


۱ - تعریف



«ادوات عطف» حروفی هستند که کلمه یا جمله را به ماقبل خود عطف می‌کنند.

۲ - مثال



۱. واو: (فانجیناه واصحاب السفینة...)؛ "و او را با کشتی نشینان برهانیدیم ". در این جا «اصحاب السفینه» با «واو» بر ضمیر «ه» عطف شده است.
۲. فاء: (... سالوا موسی اکبر من ذلک فقالوا ارنا الله جهرة...)؛ "البته از موسی بزرگتر از این را خواستند و گفتند خدا را آشکارا به ما بنمای".
۳. ثم: حرف عطفی است که به معنای «ترتیب» نیز می‌آید؛ مانند: (خلقکم من نفس واحدة ثم جعل منها زوجها...)؛ "شما را از نفسی واحد آفرید سپس جفتش را از آن قرار داد".
[۴] سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص (۳۴۷-۳۴۸).


۳ - پانویس


 
۱. عنکبوت/سوره۲۹، آیه۱۵.    
۲. نساء/سوره۴، آیه۱۵۳.    
۳. زمر/سوره۳۹، آیه۶.    
۴. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص (۳۴۷-۳۴۸).
۵. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص۳۰۴.    


۴ - منبع



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «ادات عطف».    

رده‌های این صفحه : ادات قرآن




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.